HET HUWELIJK

HET HUWELIJK

Binnen de islam

De leeftijdsgrens

Volgens de islam is het bereiken van de puberteit de normale leeftijdsgrens voor het huwelijk. Dat wil zeggen voor een jongen wanneer hij een erectie en ejaculatie krijgt. Voor een meisje geldt wanneer zij menstrueert, zij islamitisch gezien kunnen trouwen. Deze leeftijdsgrens werd door de Egyptische wet voor “Familie en persoonlijke zaken” met instemming van de Islamitische Hoge Raad en de “Al-Azhar” universiteit (vergelijkbaar met Vaticaan voor R.K. kerk) vastgesteld op 18 jaar voor jongens en meisjes, aangezien het erg moeilijk is om precies vast te stellen wat de leeftijdsgrens is voor de puberteit.

Het afwijken van deze regel is wettelijk strafbaar in Egypte, maar in vele andere Arabische landen is nog geen vaststelling van de leeftijdsgrens. Erger nog, er zijn mensen die openlijk de leeftijdsgrens omzeilen; simpelweg de boel belazeren.

Tot februari 2015 was de leeftijdsgrens in Egypte 18 jaar voor jongens en 16 jaar voor meisjes. De president van Egypte heeft de wet op genoemde datum gewijzigd en jongens en meisjes gelijk gesteld. Beiden moeten minimaal 18 jaar oud zijn. (Deze wijziging was noodzakelijk om de voorwaarden gelijk te stellen aan de eisen van de Afrikaanse Unie).

Tegelijkertijd zijn de salafisten bezig met een lobby om de leeftijd voor meisjes weer naar 16 jaar terug te draaien. Sommige andere salafisten gebruiken de media om verlaging van de leeftijd voor meisjes naar 9 jaar terug te brengen, deze groep wordt in Egypte “de pedofielen” genoemd. De Egyptische Raad voor de Rechten van de Mens heeft juist daartegen bezwaar gemaakt en de leeftijd is niet gewijzigd. De Raad wil juist een wijziging indienen om de leeftijd voor meisjes naar 21 jaar te verhogen. Dat is niet gelukt omdat in de platteland de mensen gewend zijn jong te trouwen en men bang is voor illegale praktijken. Daarbij zouden mensen op lagere leeftijd trouwen, zonder registratie, en op legale leeftijd het huwelijk pas registreren! Wat als er een echtscheiding – die ook niet echt is omdat het huwelijk niet geregistreerd is – in zicht komt , wat en zijn de rechten van de vrouw en waar kan zij die rechten halen? Wat te denken van kinderen geboren uit dit niet gelegaliseerde huwelijk?

Het huwelijk in de islam is een plicht

Dat wil zeggen dat iedereen die de mogelijkheid heeft, moet gaan trouwen. In het begin van de islam was het de bedoeling hierdoor zo veel mogelijk kinderen te krijgen om de Islamitische natie te vergroten. De profeet Mohammed zei:

“Treedt U in het huwelijk, vermenigvuldigt U Uw aantallen, ik zal met jullie trots zijn tegenover de andere naties in de dag van het oordeel”.

Maar nadat de islam zich gevestigd had en geen zwak geloof meer was met zwak gelovige mensen/ volgelingen, heeft Mohammed een andere uitspraak gedaan die de eerste uitspraak ongedaan zou kunnen maken. Mohammed zei ook: “Treedt in het huwelijk, het huwelijk is de helft van het geloof.”

De juridische consequenties (*13)

Men kan een beroep doen op de juridische consequenties van het huwelijk (bijvoorbeeld scheiding, overlijden, etc.), alléén als dat huwelijk geregistreerd is. Elke samenlevingsvorm tussen man en vrouw die niet geregistreerd is (*1) heeft geen enkele juridische waarde c.q. consequentie en wordt als niet bestaand beschouwd.

Volgens de islam is dit een grote zonde. Volgens de Arabische normen bij voorbeeld betekent dit dat de vrouw geen recht heeft op kostenonderhoud van haar man, haar kinderen worden als illegaal beschouwd wat hun leven later kan bemoeilijken omdat zij geen geboorteakte kunnen krijgen en dat betekent geen kinderbijslag, geen beurs enz., maar ook geen identiteitskaart.

De vrouw heeft echter het recht om bij de rechtbank een proces aan te spannen en bewijzen aan te leveren, die kunnen leiden tot de erkenning van het feit dat ze met die man samenleeft. De rechter kan, wanneer het bewijs voldoende is, de beslissing nemen het huwelijk officiëel te verklaren met alle daarbij behorende rechten.

Wanneer die vrouw kinderen heeft vóór de officiële verklaring van het huwelijk of dat de man bijv. die kinderen niet wil erkennen, dan kan de rechtbank de vrouw, man en kinderen verwijzen naar het “Department of Legal Medicine” of “Forensic” (ook bekend als: Gerechtelijk Medicijnen of Arts), en eventueel (departement van gerechtelijke geneeskunde – eigen vertaling), dat is een onafhankelijke afdeling van het ministerie van Justitie. Daar worden de nodige medische onderzoeken gedaan (o.a. bloed, chromosomentest). Afhankelijk van het resultaat kan de rechter beslissen de man als vader van die kinderen te verklaren en hem alle verplichtingen opleggen. Hetzelfde kan gebeuren als vrouwen in het geheim contact hebben met een man, ongewenst zwanger worden en niet in staat zijn de zwangerschap tijdig te beëindigen (vaderschapsact).

BELANGRIJK

In Egypte is deze situatie al enkele jaren geleden veranderd of aan het veranderen. Door acties van de “Human Rights Organisations” en personen die een andere manier hebben van kijken naar de zaak, is er een wetswijziging gekomen die de man verplicht om een DNA test te doen.

Als blijkt dat hij de vader is, dan worden de kinderen in het bevolkingsregister als zijn kinderen opgenomen en erkend, met alle juridische consequenties. Is de man spoorloos of woonachtig in een ander land dan worden de kinderen opgenomen met naam van de vader van de moeder als achternaam.

Met wie mag een moslim gaan trouwen?

1. De in eerbaarheid welbewaarde vrouwen, mits hij hun kosten en de kosten van levensonderhoud zonder enkele vermindering van hun levensniveau kan betalen.
2. Als het eerste punt onmogelijk is, dan met slavinnen (*2) die in het bezit zijn van de echtgenoot of van familie of bekenden zijn. Zij moeten goed behandeld worden en ook hun kosten moeten ze behoorlijk betaald krijgen. Als zij een fout maken/ begaan krijgen ze echter de helft van de straf die aan eerbare vrouwen opgelegd zou worden.
3. Als men geen eerbare vrouw of slavin trouwt, dan komen de niet Moslimvrouwen in aanmerking, alleen zij die in God geloven (Ahl-Alkitab in het Arabisch en die zijn: De lieden van het Schrift).
4. Ahl-Alkitab zijn simpel gezegd: alleen de joden en de christenen en geen boeddhisten of parsi’s of naturisten of atheïsten etc. (*3).

Het huwelijk met moslim vrouwen:

Hierbij is geen beperking. Men kan trouwen met één meisje of één vrouw, of meer, met een maximum van vier vrouwen.

De islam is van mening dat aan een islamitische vrouw de voorkeur moet worden gegeven. Voor het huwelijk is zelfs een islamitische slavin hoger gewaardeerd dan een zeer rijke en zeer mooie ongelovige vrije vrouw. Toch kan men met christelijke of joodse vrouwen trouwen indien zij gelovig zijn. (In God geloven volgens eigen Tora/ Thorah of Bijbel.)

Mohammed heeft altijd aanbevolen om niet met meisjes en jongens van dezelfde familie te trouwen om erfelijke ziektes en congenitale afwijkingen te voorkomen. Hij heeft voorbeelden gegeven van andere naties, waar bepaalde ziekten voorkomen omdat zij alleen leden van elkaars familie trouwen.

Met wie van de Islamitische vrouwen mag een Moslim niet gaan trouwen: “En huwt niet de vrouwen, die uw vaders hebben gehuwd, tenzij voor zover dat reeds geschied is. Dat is zedeloosheid geworden en aanstotelijkheid en een kwade weg is dat (4:22).

Verboden zijn voor U Uw moeders, Uw dochters, Uw zusters, Uw tantes van vaders- en van moederszijde, uw moeders, die U gezoogd hebben, uw zoogzusters, de moeders uwer vrouwen en de onder uw hoede staande stiefdochters van uw vrouwen met wie gij huwelijksomgang hebt gehad; maar indien gij geen omgang met haar hebt gehad, dan is dat geen vergrijp voor U. Verder de wettige vrouwen van Uw zoons, welke uit Uw lendenen zijn, en dat gij twee zusters samen verenigt, tenzij voor zover dat reeds is geschied (voordat deze opdracht is gekomen of voor at de islam ontstaan is) God is waarlijk vergevend en barmhartig. (4:23).

4.1.7 Het huwelijk met christelijke vrouwen

Het komt vaak voor dat moslims met christelijke vrouwen trouwen. Er zijn verder geen bijzonderheden, behalve wat onder de titel “Het huwelijk met Moslimse vrouwen ” vermeld staat.

Het huwelijk met Joden

Hoewel de Islam geen beperking daarover vaststelt, gebeurt het zeer zelden dat een moslim met een joodse trouwt. Ik heb zelf in mijn hele leven maar één enkel geval gezien, hoewel er tussen de christenen en moslims duizenden gevallen zijn. Dat komt volgens mij door het feit dat de joden in een gesloten gemeenschap leven, die geen ander dan joden toelaat. Bovendien stelt het joodse volk zich voor als het enige “volk van God of Gods volk is” en zo komt de rest van de mensen (inclusief christenen en moslims) op een wat lager niveau te staan. Het gevolg daarvan is dat zij zich van de rest van de wereld hebben geïsoleerd en een grond geschapen voor alle mogelijke vreemde ideeën over hun levenswijze en zelfs hun geloof.

Dat leidde weer tot meer complicaties en isolaties, zodat het nu erg moeilijk is voor een gewoon moslim om een antwoord te geven op de vraag: Wat of wie is een jood? Terwijl het erg makkelijk is om een antwoord te geven op de vraag wat of wie is een christen? Dat wil niet zeggen dat het antwoord altijd juist is, maar in ieder geval is hij veel positiever en hoopvoller dan het antwoord op de eerste vraag.

De Islam erkent wel het christen- en jodendom als geloof maar niet de afwijkende standpunten van beide.

1. *1. Registratie van het huwelijk gebeurt thuis of in de moskee door een voor die taak bestemd persoon (de contractschrijver) die voor die taak door het Ministerie van Binnenlandse Zaken aangesteld is en door haar erkend. Het registreren kan ook in de moskee of in de kerk (voor christenen) maar voor alle gevallen (thuis of in de moskee) dient de “contractschrijver” alle papieren binnen 7 dagen bij het centrale registratiebureau in te leveren. Het echtpaar krijgt een afschrift van het contract. Met die afschrift kunnen zij naar de gemeentelijke (of wijk in geval van grote gemeentes) afdeling voor persoonlijke zaken om een familieboekje te verkrijgen. De man is verplicht binnen 14 dagen zijn identiteitsbewijs te veranderen van “persoonlijk ID bewijs” (voor ongehuwden) tot “familiebewijs”, Op dit moment zijn de ID bewijzen veranderd in een Nationaal ID Bewijs op een plastic pas, de oude bewijzen waren van papier, makkelijk te verscheuren en of te vervalsen. Zij zijn nl. twee totaal verschillende bewijzen. De bedoeling daarvan is het onmogelijk te maken voor de man om misbruik te maken van de huwelijkswet, want vroeger was het mogelijk dat iemand die al gehuwd was en misschien kinderen had, met een andere vrouw in het huwelijk te treden zonder haar op de hoogte te stellen van zijn nog steeds geldige huwelijk en pas later (soms jaren later) kwam de (eerste)vrouw het te weten, soms pas als de man dood ging, en kwamen de vrouwen voor het eerst tegen over elkaar in de rechtbank te staan als strijdende erfgenamen.

Registraties van huwelijken waarvan de echtgenote of de twee echtgenoten (de man en de vrouw of de tweede vrouw) of één daarvan een buitenlander is, wordt in een aparte afdeling geregistreerd (in Egypte is dat een afdeling van het Ministerie van Justitie, genaamd (departement van de openbare notariële declaraties), de Arabische naam van deze afdeling is niet te vertalen omdat het inhoudelijk fout zal zijn, het is een heel oude naam dat meer geschikt is voor de registratie van grond en bezittingen en niet voor mensen maar het is zodanig verankerd dat het niet meer te wijzigen.

*2. Dit is niet meer gebruikelijk sinds de Islam zelf een eind aan de slavernij heeft gemaakt.

*3 In nieuwsbrief nr.5,74 (uitg. Ministerie van C.R.M.) staat dat “Ahl AL-Kitab” de joden, christenen, parsi’s en boeddhisten zijn, van uit islamitische zienswijze is dat volkomen fout.